Zza czarnej góry wypełza chmura
i brnie przed siebie.
A za nią dalsze, bezwładne stado
nadyma się i spiętrza.
Nawet przebłysku nieba:
stężała ciemność po kres horyzontu.
Co tam jest, kto tam jest
tam na wprost za tą górą czarną.
Chłopiec patrzy i nie wie
komu zadać pytanie.
Jest sam - gdzie oni wszyscy,
jeszcze tu byli przed chwilą.
Jak ich przywołać
wszystkich po imieniu
gdy głos zamiera.
Coś dusi, ktoś dławi
kto,co?
Tadeusz Kijonka - ur 1936 Radlin, polski poeta, dziennikarz, autor utworów scenicznych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz